برای اینکه به ماه راه را نشان بدهی به جا گذاشتی ای رود، ردّ پایت را

پر از توایم، پراکنده ای هوایت را
سپرده ای به پرنده غم صدایت را

به ابر و ماه و درختانِ دائما به قنوت
سپردی اشک و نماز شب و و دعایت را

چگونه بود که اینقدر گرم و گیرا بود؟
به گوش ما بچشان لحن ربّنایت را

برای اینکه به ماه راه را نشان بدهی
به جا گذاشتی ای رود، ردّ پایت را

چقدر مثل رجایی چقدر باهنری
به ما نشان بده ایمان آشنایت را

به قله ها که رسیدی، رها شدی، آری
چگونه شرح دهم اوج ماجرایت را؟

به جز صلابت و خدمت نبود در کارت
نبود، هر چه گشتیم عکس هایت را

چقدر جای تو خوب است، هیچکس اما
برای ما نگرفته هنوز جایت را...