شال سبزش سهم جنگل شد، سیادت را ببین 

از امامِ خود شهادت خواست ،حاجت را ببین
حاجتش هم داده شد، راه شهادت را ببین

خاکِ مردمدار بودن بر عبایش می‌نشست
شال سبزش سهم جنگل شد، سیادت را ببین

بوسه ای از حاج قاسم داشت بر پیشانی اش
همسفر شد با همان بوسه، رفاقت را ببین

ما هیاهوها ی ناکارآمد این جا مانده‌ایم
آن سکوت اهل شهادت بود، قسمت را ببین

ای دلم! بازارهای بی‌شهادت را نگاه
خودفروشی را نظر کن ،اُفت قیمت را ببین

آتش از عشق حسین و جان از ابراهیم هاست
آه، خاکستر شدن از این حرارت را ببین

در خبر آمد که صاحب دولتی پرواز کرد
دفن شد پایین ِ پای دوست، دولت را ببین