خوشا سعادتِ همواره در سفر بودن
شاعر: حسن صنوبری
۱۵ خرداد ۱۴۰۳ |
۲۴۰ |
۰
خوشا سعادتِ همواره در سفر بودن
به سمت مقصد هستی گشوده‌پر بودن
پیامِ عشق به سرتاسر جهان بردن
کبوترانه بر این بام نامه‌بر بودن
لباس عافیت از جان خویش برکندن
هم‌آشیان و هم‌آغوش با خطر بودن
نخفتن از تبِ اندوه کودکانِ حصار
به داغ غربتِ سردار، خون‌جگر بودن
به پاسداری ایران خوشا صدف‌مانند
خوشا فدایی این مرز پرگهر بودن
ترازِ راستی و راست‌قامتی، چون سرو
خوشا که بر سر این خاک سایه‌ور بودن
شگرف و شاد و شکیبا چو فرش ایرانی
چو شعر سعدی شیراز جلوه‌گر بودن
سخن ز خویش نگفتن، ز خویش بی‌خبری
از آشیانهٔ خورشید با خبر بودن
نظر ز سیم و زر و مال و جاه پوشیدن
از ارتفاع جهان صاحبِ نظر بودن
خوشا به گفتهٔ اغیار قدرنادیدن
ولی به دیدهٔ جانان عزیزتر بودن
ز طعنه‌های حسودان خوشا نرنجیدن
به تیرهای عنودان خوشا سپر بودن
خوشا سکوت، خوشا عاشقی، خوشا اندوه
خوشا فراغت از این خاکِ فتنه‌گر بودن
*
«محال نیست رجایی شدن»، رئیسی گفت
به ما که باز نشد چشممان به تر بودن
تو نیز با هنر خویش یادمان دادی
محال نیست دگرباره: «باهنر بودن»
با یاد شهید مظلوم «حسین امیرعبداللهیان»