این انتقام کشتنِ فرزند ایران است!

اینک زمان تیغ و تاوان است.

امروز،
صبح عزا بود.
امشب ولی شام ستیز و امتحان است.

آنک به کین آنهمه خون:
خون زنان و کودکان بی‌گناهِ خفته در خاک،
خون نجیب زندگی‌بخشانِ دانش،
خون دلاور قهرمانان جهاد و استقامت،
خون غریبان،
خون شهیدان،
گاهِ نبرد و فصلِ طوفان است.

اینک زمان صبر و سازش نیست.
اینک زمان تیغ و تاوان است.

ای شیوه‌دانان طریق ناجوانمردی!
ای شب‌نشینانِ نفور از روز پیکار!
ای در گریز از جنگ‌های چشم‌درچشم
ای از قفا خنجربه‌دستانِ شبِ تار!
این تیرهای آرش، این سیل خروشان،
این دوزخ جوشان سزای کشتن فرزند ایران است.

فرداست روز حیدر کرّار
ای اهل خیبر! قومِ فرّار!
این رعد و برق سهمگین، این تیغ برّان،
شمشیر مولا نه،
که گوشه‌ای از ذوالفقار شاه مردان است!

این خاک، خاکِ پهلوانان است؛
این شهر، شهر شهریاران است؛
دیروزتان گر وقت عیش و گاه عشرت بود،
خواهید دانست،
اینک زمان تیغ و تاوان است.

شلیک!
        آتش!
شلیک!
        آتش!
این انتقام کشتنِ فرزند ایران است!
این انتقام کشتنِ فرزند ایران است!