اگر مادران فرماندهان جنگ بودند

اگر مادران فرماندهان جنگ بودند
زیر تانک‌های سوخته را کم می کردند
       ابرها را می تکاندند
روی یونیفرم‌های پلنگی‌مان 
                        پروانه گلدوزی می کردند
و آهسته حرف می زدند 
      مباد سربازهای خفته بیدارشوند
اگر مادران فرماندهان جنگ بودند
در جیب‌خشاب‌هایمان  
          لقمه نان و پنیر می گذاشتند
و زخمهایمان را طوری می دوختند  
                                  که جایش معلوم نباشد 
و تا جنگ را تمام نمی کردیم
                                        با ما حرف نمی زدند