شعر آش و خوشمزگی بیجا ناصر کشاورز

آشم نمکش کم بود
گفتم به نمکپاشم
یک ریزه نمک داری؟
مهمان شما باشم

چشمش که به آش افتاد
خوشمزگی اش گل کرد
آهسته در خود را
پیچاند و کمی شل کرد

یکدفعه درش افتاد
با هر چه نمک در آش
با خنده و شوخی گفت
مهمان منی خوش باش!

گفتم بله هر کاری
اندازه و حد دارد
خوشمزگی بیجا
پایانه ی بد دارد