بانوی نسل سومی انقلاب بود!
شاعر: محمدمهدی سیار
۲۸ تیر ۱۳۹۱ |
۱۴۲۷ |
۰
چشمش اگر چه مثل غزل های ناب بود
چون شعر اعتراض لبش پر عتاب بود
معجون «جنگ» و «صلح» و «سکوت» و «غرور» و «غم»
بانوی نسل سومی انقلاب بود!
مغرور بود، کار به امثال من نداشت
محجوب بود-گر چه کمی بدحجاب بود-
با چشم می شنید، صدایم سکوت بود
با چشم حرف می زد، حاضر جواب بود
کابوس من ندیدن او بود و دیدنش
آن قدر خوب بود که انگار خواب بود