چقدر حرف ببافیم و قیل و قال کنیم؟
چقدر روضه بسازیم و عشق و حال کنیم؟
چقدر قصّه بگوییم: زید و خالد و بَکر؟
چقدر بر سر این قصه ها جدال کنیم؟
چقدر باورمان را به خلق بفروشیم؟
چقدر رزق خداداد را سوال کنیم؟
خدا نیاورد آن روز را که ساده شویم
خیال ساده ی خود را خدا خیال کنیم
رسالتی که به دوش من و تو افتاده است
مگر نه امر ز مولاست؟ امتثال کنیم
بهل که ساده بگویم: دروغ ممنوع است
حرام دین خدا را چرا حلال کنیم؟
مباد فاصله افتد دوباره بین صفوف
امام هست، بجنبیم و اتصال کنیم
برای جوجه همین آب و دانه کافی نیست
قفس، رفیق! شکسته است، فکر بال کنیم