آدمی که کوچک است در میانتان مباد

آی عاشقان!
آی همگنان آس و پاس من!
آی شاهدان بازگشت بی هراس من به ایستگاه اولین!
اولین حضور آدمی در قرارگاه خلقت پدیده ها
در بهارخانه طلوع اولین گل وجود
با پری بهانه ای عجیب و رازناک
آی عاشقان!
آدمی که کوچک است در میانتان مباد
رازی از حقیقتی بزرگ پیش ماست
آدمی که کوچک است
عقل او بزرگ نیست
عشق او بزرگ نیست
درد او بزرگ نیست
آرزوی او بزرگ نیست
باری اندک است سهم او ز درک و معرفت
فهم او ضعیف و جهل او قوی است
دیدگاه او عاشقانه نیست
عادلانه نیست
آدمی که کوچک است
راز عشق را نمی توان در کتاب ذهن او نگاشت
آدمی که کوچک است
جای سیب، هندوانه می خورد
باید اسم عشق را جوید و آب در دهان او گذاشت
سیب خورد و داغ بر زبان او نهاد
کافی است این اشاره ها
تو آخر کتاب را بخوان