می گوییم: «سیب» و دوربین های عکاسی را فریب می دهیم

همیشه هم قافیه بوده اند
سیب و فریب
حتی زمانی که هیچ کس
شعری نگفته بود
و حالا
-که هیچ کس شعر می گوید-
ما
همه با هم
می گوییم: سیب
و دوربین های عکاسی را
فریب می دهیم
تا پنهان کنیم
آن اندوه موروثی را
پشت این لبخند مصنوعی