چون تو را یک روز باور داشتم حالا ندارم

نسبتی با میز و دفتر داشتم، حالا ندارم
با قلم حکم برادر داشتم حالا ندارم

تا می آمد بر زبان مضمونی از یک شعر تازه
پشت آن یک شعر دیگر داشتم حالا ندارم

وسعت سیمرغ نه، لاف است اما روزگاری
دست کم وزن مگس پر داشتم حالا ندارم

روی دریاهای آبی، مست بودم چون حبابی
روزگاری باد در سر داشتم حالا ندارم

داشتم، از دست دادم، شاعری را، عاشقی را
چون تو را یک روز باور داشتم حالا ندارم