من شاعرم، کتاب ندارم؛ شما چطور؟!
عمري ست جاي خواب ندارم؛ شما چطور؟!
در بانک هاي دولتي و غير دولتي
مثل شما حساب ندارم؛ شما چطور؟!
نه سبزم و نه قرمز و نه آبي و نه زرد
باور کنيد تاب ندارم؛ شما چطور؟!
افسرده ام به خودروي تک سرنشين خويش
ماشين خوش رکاب ندارم؛ شما چطور؟!
زلف مرا زمانه گرفت و ز بيخ کَند
من مشکل حجاب ندارم؛ شما چطور؟!
هر ساعتي به خانه بيايم دلم خوش است
يک ذرّه اضطراب ندارم؛ شما چطور؟!
زير دلم زده ست خوشي ـ بچّه ها! ـ ولي
ميلي به انقلاب ندارم؛ شما چطور؟!*
*منظور، ميدان انقلاب است صد البته!