آن روزها که چشم تو را کم نداشتم
پیراهنی به رنگ محرّم نداشتم
هرگز نمی سرودمت، ای آبی زلال!
طبعی اگر به پاکی شبنم نداشتم
این روح شاعرانه ی زیبا پرست را
آن روزها که با تو نبودم، نداشتم
گر وا نبود پنچره ام رو به سوی تو
کاری به کار مردم عالم نداشتم
باور کن ـ ای رفیق!ـ اگر دوری ات نبود
میلی به این تغزّل پُر غم نداشتم
دیشب کسی نبود و برای گریستن
غیر از صفای آینه هم دم نداشتم
عمری گذشت و ساخته ام با نداشتن
ای دل! چه خوب بود تو را هم نداشتم