شاعر درون واژه ی «خود» گیر کرده است

شاعر درون واژه ی «خود» گیر کرده است
مثل کتش که توی کمد گیر کرده است

با واژه ها که بوی غنیمت گرفته اند
در های و هوی جنگ اُحد، گیر کرده است

شاعر دلش به آخرِ سیگار می کشد
در بند تیپ و سبک و متُد گیر کرده است

شاعر کپک زده قلمش و زبان او
تیغی که در نیام نخود گیر کرده است

جای قصیده و غزل او فیلم گفته است
اما در اولین اپیزود گیر کرده است

هِی شعر گفته ایم و هی از شعر گفته ایم
با این ردیف، این که نشد: گیر کرده است!