ما مانده ايم و حسرت پرواز تا خدا

يادش به خير شوق وصالي كه داشتيم

باران اشك هاي زلالي كه داشتيم

يادش به خير حال خوش دل شكستگي

چشمان خيس و بغض سفالي كه داشتيم

بوي كوير مي دهد اين روزها دلم

كو آن هواي پاك شمالي كه داشتيم

از دشت لحظه ها چقدر توشه چيده ايم

از روز و ماه و هفته و سالي كه داشتيم

مانند ابر مي گذرد كاروان عمر

از دست رفته است مجالي كه داشتيم

ما مانده ايم و حسرت پرواز تا خدا

چيزي نمانده از پر و بالي كه داشتيم

شام فراق با دل عاشق چه مي كند

يادش به خير صبح وصالي كه داشتيم