شاعر شب است، زمزمه ات را زلال کن
با اضطراب هاي شبانه جدال کن
آتش بزن به خرمنِ انديشه هاي خام
فکري براي اين همه مضمون کال کن
شاعر! مقام هيچ به دردت نمي خورد
شاعر! شب است زمزمه کن شعر و حال کن
از راهِ ديگري که نشانِ تو مي دهند
پرواز تا نهايتِ خطِّ خيال کن
طبعِ ملول شعر شريفي نمي دهد
شاعر به پاسِ آينه ترکِ ملال کن
::
در خلوتِ شبانه ي حافظ چه مي گذشت؟
از آيه هاي روشن قرآن سؤال کن
::
با تو چه کرده اند رفيقان؟ چه مي کنند؟
شاعر حلال کن، همگي را حلال کن