در این غزل كه نام تو را باز می برم
بوی بهشت می دهد اوراق دفترم
یك بار داغ سرخ شما در دلم نشست
پیچیده عطر یاد شما باز در سرم
گفتم كه «من منجّم كورم كه سال ها
چشم انتظار چون تو شهابی و اخترم»
اما هنوز دامن هفت آسمان تهی ست
یعنی هنوز من به شما رشك می برم
ای كاش بعد این همه سال انتظار، باز
می آمدی به خواب غزل های دیگرم
حتی نمانده فرصت بیتی اگر مرا
می جویمت هنوز در این بخت آخرم