قسم به روح قصیده، قسم به جان غزل

غروب، چایی تقدیر، استکان غزل
و چند شعر بهاری در این خزان غزل

صداقتی که در این شعرهاست، از درد است
قسم به روح قصیده، قسم به جان غزل

و همسفر که نباشی...دوباره جا ماندی
بیا دوباره نیفتی ز نردبان غزل!

نه چار پاره که صد پاره هم کفاف نداد
دل مرا که چهل پاره شد میان غزل

تمام دنیا در این سه حرف بود، افسوس
چهار حرف شدن نیست در زبان غزل

حقیقتی است بگویم؟ دلت نمی آید
مباد بشکند آخر، دلِ جوان غزل

بگو چگونه بگویم که باورش بشود
به سر رسیده زمین دل و زمان غزل

دوباره اشک، مرا بچه کرد واویلا!
دوباره رد شده ام من در امتحان غزل