انگار کسي تشنه تر از چاه نبوده است

در ظلمت تنها شدنت ماه نبوده ست
همپاي تو مهتاب شبانگاه نبوده ست

اي ماهِ به آرامي از اين کوچه گذشته!
جز شب کسي از راز تو آگاه نبوده ست

آغوش کوير از دل درياي تو خالي ست
انگار کسي تشنه تر از چاه نبوده ست

آيينه تر از آبي و زنگاردلان هم
ديدند که بر آينه ات آه نبوده است

^{(با حذف يک بيت)}