سنگ، سنگ نیست
پشتِ حرفِ سنگ
حرف دیگری است
این صبورِ پُر صلابتی
که قد کشیده تا قرابتِ قرون
این همیشه ساکت
این سرود زنده
این حقیقت درون
زندگی، همین کوه رو به روست
این سپیدِ سربلند
این نشانه ی شکوهمند
این که تا هنوز و تا همیشه
با زلال آسمان
گرم گفتگوست
زندگی همین درخت های دره
این چهار چشمه
این عقیل
این هنوز هم غریب
زندگی همین
بچه های کوه و دره
این هماره مردم نجیب
زندگی همین هوای حیرت است
آن جوانه ای که چشم بسته
بی قرارِ فصلِ فرصت است
این اشاره
این اشاره ای که می شود
آن بنفشه ای که می رسد
آن بهانه ای که بر بنفشه تاب می دهد
زندگی همین تبسم طبیعت است
سنگ، سنگ نیست
این کبودِ برف پوشِ چشمه جوش
زندگی همین
کوه پر سخاوت است
چارچشمه ای که
چشم های تابناک دره است
زندگی همین
چند خانه
آن چراغ دور
زندگی همین
چند خانه
آن چراغ دور
زندگی همین
روستای ساده و صبور
این نهال
آن درخت های ریشه بسته
زیر سینه سار کوه
این بلند
این ترانه خوانِ ساکت
آن طنینِ پرشکوه
سنگ، سنگ نیست
زندگی همین سه حرف
ردِ تُردِ دست های آیه
روی بافه های برف
رو به رو بهار
در پی شکفتنی دوباره است
زندگی، همین اشاره است