نخودي گفت، لوبيايي را
كه «بيا با هم اتحاد كنيم
همره لپه و عدس گرديم
دم به دم نرخ را زياد كنيم
به ورود حبوب بيگانه
معترض گشته، انتقاد كنيم
نخود اجنبي ندارد سود
بر وجود خود اعتماد كنيم»
لوبيا گفت: «ناپسنديده است
گر كه ما صحبت از نژاد كنيم
لپه، لپه است هر كجا باشد
بايد او را به خير ياد كنيم
ميزبانيم ما و او مهمان
ميهمان را به لطف شاد كنيم
ارزش ما از او نگردد كم
كار بر كام و بر مراد كنيم
محتكر را شويم ياور و يار
شارژ، او را از اين مواد كنيم
تا كه انبار محتكر برپاست،
جمله بايد ز فخر، باد كنيم»