از دل بپرس، در همه عالم کجا خوش است.
پاسخ فقط یکی است، فقط کربلا خوش است.
از کل سال یک شب جمعه زیارت.
شش گوشه تحت قبه ی گنبد طلا خوش است.
در موکب بهشتی تو سر کشیدن از.
دست رقیه چایی بزم عزا خوش است.
اشکم شده به روضه کمک حال مادرت.
این حال گریه کردن در روضه ها خوش است.
در مکتب ارادت حر و زهیر و جون.
آقا اگر تو باشی و من هم گدا خوش است.
در خواب غفلتم بزن آقا تلنگری.
من را به خویش آمدن از این صداخوش است.
"چشم انتظار بر رهم ایام اربعین
دعوت شدی به کربو بلایم بیا" خوش است.
مانند حر رسیده به پابوسی ات دلم.
درحق من به روی لبت یک دعا خوش است.
عشقت ز هفت دولتم آزاد کرده است.
دل را ز غیر عشق تو بودن رها خوش است.
روزی اگر به گوشه ی چشمت دلم شود.
از لطف دست های تو حاجت روا خوش است.
ننگ است مرگ ساده به بستر برای من.
هر دم فدای عشق تو گشتن مرا خوش است.
خاکم به پای عشق علی، درکنار تو.
عرشی نشین شدن، به سر نیزه ها خوش است.
رسول رشیدی راد(مجتبی)
۱۳۹۸/۰۶/۱۴