بدون رو در بایستی
برابرم بایست و بگو
برادر چند رویایی باشی
بهتر است؟!
همین کلمات
همین ساختارها و صورت های شهید شده
کافی نیست؟
از دو کوهه
به تاویل همه چیز می توان رفت
از کوهان شترهای هجرت گرفته
تا حرم سراهای عرب
از ضرب المثل کوه به کوه نمی رسد اما آدم به ...
تا برج های دوقلو
که دلاهایش
سنت
سنت
از عرق پیشانی آفتاب سوخته ی تو
تا شکوفه ی اشک بر گونه ی همسرت
دست داشته اند
حتی از همین دو کوهه
برخی تاریخ را غنیمت شمرده
از شکاف بام و شام
با نگاه خارجی به همه باز گشته اند
می بینی
اتفاق نظر دور نیست
محال است
از دو کوهه به هر مهر و ابری می توان رسید
چه ابهام ها را که نمی شود بر تافت
حتی برای آن ها که سال ها
در چشم اندازشان همه چیز محشر بوده
گاهی حساب و کتاب دقیق نمی آید
مثلا همین خطوط
کلمات من شهید شده اند
اما این تویی
که از بهشت هم گذشته