گریه آمیخته با غربت بیمارستان

صبح، رخ باخته در وسعت بیمارستان
گریه آمیخته با غربت بیمارستان

مرگ از چار طرف –مثل چنار لب حوض-
سایه انداخته بر خلوت بیمارستان

بوی تنهایی و سرگیجه ی سکرآور خواب
الکلِ ریخته بر صورت بیمارستان

صبح خاکستری جمعه و طعم گس مرگ
مزّه ای تلخ تر از شربت بیمارستان

چشم بیمار اتاق صد و هفتاد و چهار
مانده بر عقربه ی ساعت بیمارستان