دلداده ات اسیر ظواهر نمی شود
در بین راه محو مناظر نمی شود
از او کسی به غیر خودت دل نمی برد
موسی شناس طعمه ی ساحر نمی شود
مولا به اسم اعظمت این روز ها کسی
شایسته ی شناختن سِر نمی شود
هرگز کسی به کنه وجود تو پی نبرد
من مانده ام چرا به چه خاطر نمی شود
ای صاحب زره به خدا هیچ حاکمی
مثل تو در محاکمه حاظر نمی شود
باید کبوتر حرمت بود در حرم
چیزی نصیب مرغ مهاجر نمی شود
من هر چه گفته ام همه از لطف چشم توست
این جا کسی بدون تو شاعر نمی شود