هر شب کنار باجه های تلفن قدم می زنم

هر شب کنار باجه های تلفن قدم می زنم
هر که دستش به دهانش می رسد
به تو تلفن می زند
همه این جا دارند با تو صحبت می کنند
بعضی می خندند
بعضی غمگین اند
و بعضی عصبانی
نمی دانم تو چطور می توانی
همزمان با این همه عشق
صحبت کنی
و همه را هم راضی برگردانی
قبلاً که من هم به تو زنگ می زدم
متوجه نبودم
اما حالا کم کم
می فهمم
تو چه کارهای عجیب و غریبی
بلد بوده ای!