شاعران را برای چه آفرید خدا؟!

مردان را برای زنان آفرید
زنان را برای کودکان
و این همه را برای شاعران
شعرها در دفترهایم باد کرده اند
دست ها بر شانه هایم
و نامم را بر پیشخان روزنامه فروشی ها
به حراج گذاشته ام
شکسته پاره های گلدانی را
در کشوی میز مطالعه
قایم کرده ام
همه ی نوشته هایم را باید در صندوقی بگذارم
و قفل کنم
باید اتاق ها را
از اشتیاق زنی که دوستش داشتم
جارو کنم
باید عطرم را عوض کنم
لباس ها را به خشکشویی بدهم
و حق التألیف مقاله ها را به طلافروشی
تا زنی
بیاید
و با تمام وجود
دوستم بدارد
مردان را برای زنان آفرید
زنان را برای کودکان
و این همه را برای شاعران
شاعران را برای چه آفرید
خدا؟!