اگر شبیه خودم نیستم شبیه کی ام؟

تو آسمانی و من جوجه باز کوچکی ام
که فکر فتح توام در جهان کودکی ام

تب حضور تو پیچیده در زمین و زمان
وزید طوفان بر پیکر مترسکی ام

نه...مو به مو همه ی قصه آشناست برام
که دیده بودم در خواب های کودکی ام

تو هم که آینه ای اشتباه می گیری
اگر شبیه خودم نیستم شبیه کی ام؟

که هر چه سعی کنم ناگزیر می ریزد
غم همیشه ام از خنده های زورکی ام

سوار اسب می آیم و می برم با خود
تو را به دهکده ی خواب های کودکی ام