آدم در هبوط خویش هم معراج ها رفته است

هوا باز است و صحرا تا سواد کاج ها رفته است
و عاشق در شهودی سبز از این منهاج ها رفته است

من این پایین کمی دل تنگم اما خوب می دانم
که آدم در هبوط خویش هم معراج ها رفته است

من آن تبعیدی خاکم که احساس غریب او
همیشه تا خطاب آبی مواج ها رفته است

از این پس شاخه ها را نوبت اندیشه ی سبزی است
که روزی در هجوم سنگی تاراج ها رفته است

زمین از قسمت لاهوتی اش سرشار خواهد شد
تمام لحظه ها بر مشرق انتاج ها رفته است

ولی مردم نمی دانند بر پیراهن این دشت
چه گل هایی به خواب روشن دیباج ها رفته است

نمی دانند این پایین چه با فرهادها مانده است
نمی دانند آن بالا چه با حلاج ها رفته است

کجا یک زورق از تصنیف های عاشقی سرشار
به سمت بیشه های نور بر مواج ها رفته است؟

جهان لبریز پیغام است، دیشب فکر می کردم
چه ابلاغی در اشراق عجیب کاج ها رفته است!