کس نداند که چه بر بلبل مشتاق گذشت

محمل مخمل خورشید ز آفاق گذشت
عطر سبز سحر از محفل عشاق گذشت

در مدار گل و خون با تپش نبض فلق
موج موج آینه از رگ رگِ آفاق گذشت

یا رب! آن دم چه غزل در دهن خامه شکفت؟
که به رقص آمد و بر سینه ی اوراق گذشت

می زد از شوق ز دل چهچهه ی بیداری
مرغ خونین پر و بالی که بر این طاق گذشت

تا بلندای بلورین فلق، فارس نور
با بُراق شفق از ظلمت اعماق گذشت

روح گل تازه شد از فیض مسیحای نسیم
عطر نابش ز سراپرده ی اشراق گذشت

تا در آیینه ی خون جلوه کند شاهد گل
کس نداند که چه بر بلبل مشتاق گذشت

شهد شیرین ظفر از قدح وصل چشید
بی دلی کز دل و جان در ره میثاق گذشت