برای شیخ مسعود دیانی
🚩 همین.
هم آه را به آینه پیوند می‌زدی
هم درد می‌کشیدی و لبخند می‌زدی
با بهمن آمدی و در اسفند سوختی
آتش به جان بهمن و اسفند می‌زدی
روحت بزرگ می‌شد و جسمت نحیف‌تر
پیمانه‌ای به تلخی سوگند می‌زدی
آتشفشان شراره‌ی امّید می‌کشید
وقتی قدم کنار دماوند می‌زدی
هرجا که آرمان و عدالت غریب بود
رزمنده می‌شدی و به اروند می‌زدی
در دوره‌ی محافظه‌کاران و ساکتان
حرفی که عاشقان بپسندند می‌زدی
ای کاش پاکمان کنی و خاکمان کنی
هرشب چه حرف‌ها به خداوند می‌زدی
"ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم"
این فال را چه شاد و چه خرسند می‌زدی
ایمان و عشق. دوستی و راستی. همین.
می‌گفتی و دومرتبه لبخند می‌زدی