چهار رباعی برای مانایاد دکتر ابومحبوب
شاعر: صادق رحمانی
04 فروردین 1404 |
55 |
0
چهار رباعی برای مانایاد دکتر ابومحبوب
افتاد نگاه مست استاد به من
چشمش گویی میکدهای داد به من
از چشم افتاد آن چه در عالم بود
وقتی استاد چشمش افتاد به من
میآید های و هوی تو از همه سو
آرامش توفانی گیسوی تو کو
از خانه به سوی بی نهایت رفتی
در خانه به انتظار، مریم بانو
در باز شد و باز دری در بنبست
پشت در نیستی، دری دیگر هست
از «شعر برای شعر»*، شعری خواندم
بازی آمد پشت در بسته نشست
*مجموعه شعر احمد ابومحبوب
گفتم استاد در دلم آشوب است
گفتی نگران نباش حالم خوب است
محبوب در این جهان زیاد است اما
محبوب من احمد ابومحبوب است