شهر را شهر بلعیده انگار

گم شدم زیر این سقف دودی
بین این خانه های عمودی

شهر را شهر بلعیده انگار
نه هوایی نه باغی نه رودی

پیش هر پل گذرگاه پستی
در پس هر فرازی فرودی

هرچه گنجشک از شاخه ها پر
هرچه شاخه است رو به خمودی

هرچه سبز است، خاکستری رنگ
هرچه آبی شبیه کبودی

تشنه چشم های تو بودم
هرچه گشتم نبودی نبودی
::
باز باران دلم را ورق زد
من نمی دیدم اما تو بودی