عشق، قابیل است؛ قابیلی که سرگردان هنوز...

شاعر: نجمه زارع

۱۷ فروردین ۱۳۹۱ | ۱۴۳۶۳ | ۶
هر چه این احساس را در انزوا پنهان کند
می تواند از خودش تا کی مرا پنهان کند؟
 
عشق، قابیل است؛ قابیلی که سرگردان هنوز
کشته خود را نمی داند کجا پنهان کند!

در خودش، من را فرو خورده ست، می خواهد چه قدر
ماه را بیهوده پشت ابرها پنهان کند؟!

هرچه فریاد است از چشمان او خواهم شنید!
هر چه را او سعی دارد بی صدا پنهان کند

آه! مردی که دلش از سینه اش بیرون زده ست
حرف هایش را، نگاهش را، چرا پنهان کند؟!

خسته هرگز نیستم، بگذار بعد از سال ها
باز من پیدا شوم، باز او مرا پنهان کند

نجمه زارع

  • متولد:
  • محل تولد: کازرون
امتیاز دهید:
Article Rating | امتیاز: 4.41 با 79 رای


نظرات

هابیل
۱۱ تیر ۱۴۰۱ ۰۷:۱۳ ق.ظ
هیچوقت نیست که اسمش، اشکامو جاری نکنه.
لعنت و مرگ بر اونی که تزریق اشتباه انجام داد.

ملیحه
۲۲ مهر ۱۳۹۸ ۱۲:۵۳ ق.ظ
من به این شعر ایمان دارم. روحش شاد

دلشکسته
۲۱ مرداد ۱۳۹۸ ۰۶:۲۹ ق.ظ
خدا رحمتش کنه، ان شالله الان در یکی از گلستان های زیبای بهشت باشه
نجمه خانم

z
۰۱ مرداد ۱۳۹۸ ۱۱:۵۹ ب.ظ
چه‌اشعار‌قشنگ‌وعاشقانه‌ای😍شکست‌عشقی‌داشتن‌ایشون‌که‌اینقدربادرد‌مینوشتن؟خیلی‌زود‌رفتن‌خیلیییی.خداروحشونو‌غریق‌رحمت‌خود‌ش‌کنه‌ایشالا💔❤

فرزاد
۱۷ بهمن ۱۳۹۷ ۱۰:۱۹ ق.ظ
حیف شد نجمه ی عزیز
چرا زود رفت

حمید رااب
۲۸ آذر ۱۳۹۷ ۱۲:۳۶ ق.ظ
این دختر حرف نداشت،خدایش بیامرزد