می بینم از تمام درختان سر است او

پنداشتم که باغ گلی پرپر است او
دیدم که نه برادر من قیصر است او

هر کوچه باغ را که سرک می کشم هنوز
می بینم از تمام درختان سر است او

دیروز اگر برای شما شعر تر سرود
امروز هم بهانه ی چشم تر است او

یک عمر آبروی چمن بوده این درخت
امروز اگر خزان زده و لاغر است او

در خاک می تپد دل گرمش به یاد ما
چون آتش نهفته به خاکستر است او

او را به آسمان بسپارید و بگذرید
مثل کبوتران حرم، پرپر است او

گاهی زلال و نرم، گهی تند و گاه تیز
تلفیق آب و آینه و خنجر است او

آرام آرمیده در این حجم ترمه پوش
شاید به فکر یک غزل دیگر است او