دو دست را بلندکن، بلند شو وضو بگیر

شراب می دهند هان! دو دست را سبو بگیر
دو دست را بلندکن، بلند شو وضو بگیر

سبو وضو گرفته با شرابِ سرخ چشم تو
وضو گرفته با شرابِ نابِ سرخ چشم تو

بیا و سرمه ای به سایه های پلک شب بکش
و سرخی انار را به لب بزن، به لب بکش

عبیر و مُشک و عود را سپندِ دانه دانه کن
چراغ داغ باغ را تجلّی جوانه کن

طلوع دفّ شمس را به صبح من غزل بگو
دو بیت از شکر بخوان، سه مصرع از عسل بگو

شکر به شرط شاهدی به بزم خسروان بده
اذان بگو به گوش گل، گلاب زعفران بده

طلوع کن در آستانه ی غروبِ پیش رو
و دل به ارغنون و ارغوانِ آسمان بده

تمام شیشه ها به من هر آینه، تو را، تو را
در آینه حلول کن! مرا به من نشان بده

عبا بکش به روی خمره های مست قونیه
شراب را نهان بخر، نهان بخور، نهان بده

فقط تویی هر آنچه در من است، آنچه در من است
هر آنچه در من است غیر تو، به دیگران بده

به احترام نور او قیام کن! قیام کن!
در آسمان ترین زمین ستاره زد سلام کن!