در حجاز چشم تو هندو مسلمان می شود

در حجاز چشم تو هندو مسلمان می شود
فارغ از ترسای خوابش شیخ صنعان می شود

سینه در سینای شعلا شعله ی خود می تپد
پیرهن، از آتش عشقت گلستان می شود

این صدای پای غلمان سراسر مصری است؟
یا قناری روی لب هایم غزل خوان می شود؟

طفل چشمم آن قدر لبریز شد...سر ریز شد
شوق در پیدایش این اشک، گریان می شود

همچنان گردن نمی گردانم از فرمان بری
در دلم هر لحظه اسماعیل قربان می شود

طاق کسری طاق بستان های قحطی زار بود
بارِ میلاد تو در هر سال، باران می شود

سال ها پیش از خدایان کاهنان می گفته اند
خواب بت های فریبستان پریشان می شود

جایگاه عاشق و معشوق را بالعکس کن
دل ستانی کن که بلقیسم سلیمان می شود.