دوباره روزِ دلم را خوشا سياه کنم
خوشا که باز به چشمانِ تو نگاه کنم
تو را به عشق، مخواه اي شريکِ غربتِ من!
تو باشي و منِ افتاده سر به چاه کنم
چراغ بر سر راهم بگير با چشمت
که زير سايه ي اين نور، رو به راه کنم
درست بود حکاياتِ توبه و تقوا
ولي دوباره خوشا تا من اشتباه کنم
طبيب کيست در اين شهر بي در و پيکر
خوشا مراجعه از نو به اشک و آه کنم
حرام باد مرا مستيِ تماشايت
اگر نگاه پس از چشم تو به ماه کنم