تلخ و شیرینم اگر .. تلفیق حزن و شادی ام
هم قفس را می شناسم هم پر از آزادی ام
ریشه در تنهایـــــی ام دارد اگر آشفته ام...
ریشه در آوارگـــــــی اندوه مادرزادی ام ...
بارها در گورهای دست جمعی دفن شد
آرزوهای به غارت رفتـــــــه ی اجدادی ام
کاخ رؤیاهای من آجر به آجر هیـــچ بود
پله پله پوج ِ پوچم .. اوج بی بنیـادی ام ..
رو به رو ویرانی ام در جاده های دربه در
پشت سر جا مانده اما خانه ام.. آبادی ام ..