بوی صفای لاله و لادن گرفت شعر

ناگه ز سمت عشق وزیدن گرفت شعر
در سینه سوخت، بوی شنیدن گرفت شعر

از حال رفته بودم و آمد سر مرا
چون مادری صبور به دامن گرفت شعر

از این تعجبم که گناهان خویش را
انکار کرده بودم و گردن گرفت شعر

حاضر نشد به خانه ی شاهان قدم نهد
چون آبرو ز کوچه و برزن گرفت شعر

از این و آن شنیده شد و رفت و رفت و رفت
تا شکل یک ستاره ی روشن گرفت شعر

چسبید از ابتدای تولد به غم، به درد
بوی صفای لاله و لادن گرفت شعر*


*دوقلوهای به هم چسبیده ای که دانش پزشکی برای همیشه از هم جدایشان کرد