دلم را کجا-مثل دستم- بشویم؟

گریزی ندارم که شعری بگویم
دل نازکت را به نحوی بجویم

بگویم که پشتم به خورشید گرم است
زمانی که گل می کنی رو به رویم

و حالا در این قحطی آب و احساس
دلم را کجا-مثل دستم- بشویم؟

از اول تو بی پرده با من نگفتی
که بی پرده حالا من از خود بگویم!

من از تشنگی های خود با تو گفتم
و از مخزن بغض ها در گلویم

جواب تو تکرار تلخ عطش بود
و سنگی که لغزید سوی سبویم

گل لحظه ها را به مفهوم مطلق
اجازه ندادی کنارت ببویم

اجازه ندادی که چشمت بیفتد
به چشم سکوت من و های و هویم

و حالا..............
تو با برق الماس چشمتclick کن:
بمیرم؟ بمانم؟ بخندم؟ بمویم؟