درین سرای بی کسی، کسی به در نمی زند

ایران‌سرا و‌سرزمین علم و آزادگی و ادب بوده است و تا به ابد هست و خواهد بود..
آنچه که در لسان عوام از بزرگان علم و ادب ایران شعرش مینامند، در واقع شراره شرف در توارق آگاهی بخشی و دانا نگری در صفحه فلسفه حیات زندگانی، پرتو افکن سایه سیاه آدمیان، به روشنگری و روشن بینی، است...
آنچه را امروزه در مراکز علمی و ادبی جهان، که در علوم رفتار و کردار آدمها، بسامد به بهزیستی دارد و تحول گرای زندگی انسانها به بهینگی و کیفیت بالای زندگی مادی و‌ معنوی انسانهاست، که علوم انسانی اش مینامند، بر گرفته از فلاسفه بزرگ یونان باستان است...
براستی که ادیبان و فاضلان عرصه علم و ادب ایران، همانگونه اند که از سقراط و افلاطون و ....و....کامگاه کام دانش جویان شیرین میشود، و حلاوت گاه جان آدمیان حلیم و حمیم میگردد...
حکیم فردوسی طوسی، عمر خیام نیشابوری، حافظ و سعدی، مولانا، و صدها و هزارها، دیگر از سرزمین سحر خیز ایران، مسحور به صبح بیدارباش ستاره های تابان ایران زمین بوده اند....
بشریت همانگونه که خود را وامدار فلاسفه عصر یونان باستان میداند، باید لمحه و‌نیمچه نگاهی به آلبوم فرهنگ سرزمین باستانی پارس، و پس از آن بیندازد تا حقیقت تابش آفتاب روشن بخش ایران برای اهل جهان بیشتر متجلی به جلادت گردد....

وقتی یه همچین شعری بایه همچین صدایی همسو میشه یه انقلابی دروجودآدم برپامیکنه و آدم رو غرق درخودش میکنه.روحتان شاد بزرگمردان وطنم

ای سایه، روشن از تو مسیر ادب شده
گویی چراغ شعر تو خورشید شب شده
سامان گرفته از سخن نغز توغزل
شیرین، زبان عشق هم از این رطب شده

به ابتهاج خوش سخن کسی خبر نمی زند
که من سروده ام ز او طبل سفر نمی زند
درین سرای بی کسی، کسی به در نمی زند
به دشتِ پُرملال ما پرنده پَر نمی زند

دلم ز دود خسته و ز خود سفر نمی کند
پسر غریق مشغله یاد پدر نمی کند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کُند
کسی به کوچه سارِ شب درِ سحر نمی زند

ز داغ دل منم درون فکرهای بی شمار
به اشک و سوز و ساز و درد وخون و نار
نشسته ام در انتظارِ این غبارِ بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند

زبی کسی به صبح و شب تمام روز دم به دم
نه خانه ، شهر و باغ و کوچه را زدم همه قدم
گذرگهی است پُر ستم که اندر او به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند

تو رفته ای کنون زمن بی تو به سر نمی شود
زجوش دل به اشک سرخ گونه تر نمی شود
دل خراب من دگر خراب تر نمی شود
که خنجر غمت از این خراب تر نمی زند!

نه مزه دارم و نه نوش تمام عیش من عزاست
نه خلق ولحن و صوت خوش دلم «پریش» بی نواست
نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست
اگر نه بر درخت تر کسی تبر نمی زند 
 ۱۱.۸.۴۰۳
اباصلت احمدی دیزج. تبریز. Dr.abasaltahmadi

بزرگان شعر وادب ایران عزیز باید صد سال عمر کنند تا از تجربه این عزیزان بهره بیشتری ببریم اما افسوس که اجل امان نمیدهد استاد ابتهاج همواره یادت را گرامی میداریم

ای جان جانم حضرت استادکه سخن از دل دردمندان میگوئیدروحت شاد که نامت جاودان خواهد ماند...

سالهابایددرسایه درخت پربارسایه،شاگردی کرد،تاازسایه اش خوشه چینی کرد

استادسایه یکی ازشخصیتهای بزرگ،واستادبیبدیل درادبیات وموسقی شناسی بود.اودرسالهای فعالیتش دربرنامه گلهای رادیو بهترین استعدادهای موسیقی را دورخود جمع کردوباایجاد تفاهم بین آنها آثار گرانبهایی را بوجودآوردند.به دوستان توصیه میکنم کتاب حجیم وبامحتوای(پیر پرنیان اندیش)را که به کوشش آقای عظیمی بصورت مصاحبه بااستاد طی چند سال گرد آوری کرده اند بخوانند.چون قیمتش دربازار گران است میتوانند آنر ازدرگاههای اینترنتی بصورتکتاب الکتریکی دریافت کنند.روح استاد شادباد.

باعث اغتخار هست که از کودکی در کتب درسی با اشعار شاعران و نویسندگان عصرهای قبل و معاصر آشنا شدم . نمیدانم بچه های ما این توفیق را خواهد داشت ؟

فکر کنم این شعر از اعماق وجودش نشئت گرفته ، خیلی با احساسه ، استاد حالت درونی خودش را با بهترین و مناسبترین واژه ها به ارادتمندانش منتقل کرده . روحشان شاد و در آرامش .

یکی صدای آشنا به رهگذر نمی زند درسته،
نه یک صدای آشنا

حرفهای نگفته توی دلم ،ناکامی و غم های زندگیم خستگی هام غصه هام تنهایام بی مهریا و...با گوش دادن به این شعرو آواز قابل تحمل میشن ..ومتاسف ازاینکه چنین اساتیدی ازدستمون رفتن و شاید هیچ وقت تکرار نشن

استاد شعرش بینظیره یجورای این شعر دل ادم می شوره وغم رو باز می کنه

بسیار دلنشین و غمناک و پرمعنا.روحش قرین رحمت الهی

بسیار دلنشین و غمناک و پرمعنا.روحش قرین رحمت الهی

شعر نوشته شده غلط دارد.
لطفا دقت کنید.

شعر نوشته شده غلط دارم
لطفا دقت کنید

استاد سایه واقعا شاعر بسا بزرگ عصر نوین بود روح اش شاد

روحت شاد استاد

خدا رحمت کناد. بی سایه شدیم.

اه از خویش تهی میشوم ارام ارام
میگریزد نفس خسته ام از سینه چو اه
روح استاد ابتهاج شاد و یادش در ذهن همه مردم گرامی🖤

روحش شاد 😓😓😓😓😓😓

یاد و خاطرش گرامی باد شعرهایش را باید به طلا نوشت در این سرای بیکسی کسی به در نمزند زدشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

افکارت تا به اَبد مانا ای با هنر سخن☘️

روحشان شاد ودر جوار رحمت الهی قرين آرامش باد

با مرگ ایشون قسمتی از ذهنم خاموش شد
«ارغوان بی سایه شد»

روحش شاد

سایه ی که همچو خورشید درخشید. خداوند رحمتش کند

سایه که همچو خورشید درخشید.
خداوند رحمتش کند

امروز هجدهم مرداد ١٤٠١بانهايت تاسف خبر پرواز ملكوتى استادابتهاج راشنيدم ،بسيار متاثرشدم خداوند بزرگ اورا با بهشتيان همنشين كند ،اواثار گرانبها درس اموز فراوان در إشعار خود ثبت فرمود ،رحمت الله عليه

منظور بیت آخر درخت سرو و آزاداندیشی است.
ممکن است این شعر در پی عزیمت خانواده اش به آلمان و تنها ماندن او در خانه و کوچه(گذرگاه) و محله اش بوده باشد.

درودها
هر که عزیزش بَمیره شونه وِ سر نمیزنه
...
درود بر ابتهاج عزیز

این شعر مصداق خوبی برای زندگی دوران معاصر و شرح دلتنگی ها و تنهایی های آدمیه که از همزیستی با آدم‌های جورواجور و رنگارنگ اما غالبأ ناجور با خودش درمانده و گلایه می‌کنه. یک جورایی شرح حال هر آدم حسابیه که توی زندگی برای خودش اصول و چارچوبی داره و راحت همرنگ جماعت نمیشه. انگار سرنوشت همه این آدم‌ها جدایی از جمع نادانها و کوته فکرهاست! اما خیلی جالبه که جناب استاد در پایان شرح همه ناملایمات؛ گناه را بر گردن خودشون می‌اندازند و می‌فرمایند:
«نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست/ اگر نه بر درخت تر کسی تبر نمی زند» به این معنی که چون من مشکل دارم؛ دیگران به من ضربه میزنند! که این گناه بی لیاقتی من است نه جور دیگران!!

این شعر زیبا زبان حال دل انسانهاست. خدا استاد سایه را حفظ کند!

مگه میشه شعر استاد ابتهاج و شنید و به فکر فرو نریم 😶

خداوند منان استاد عزیز را حفظ کند

با تمام وجود دوستش داریم
شعر های ایشان با آواز ماندگارترین صدای تاریخ ایران مرحوم شادروان شجریان تا ابد عزیز به مرده جانی دوباره می دهد

همه مرغان هم آواز پراکنده شدند
آه از این باد بلا خیز که زد برچمنم

خیلی عالی ولی افسوس دانلود نمیشه کرد خدا بهاستا د عمر با عزت بدهد یک شنبه 7 تیر ماه است 1400

خیلی عالی ولی افسوس دانلود نمیشه کرد

براستی استادسایه یادآور استاد شادروان شجریان هستند وباوجود ایشان هنوز درخت فرهنگ وهنر دراین سرزمین آریایی پرثمراست

هر وقت این تصنیف استاد رو میشنوم از خود بی خود میشم

چه غم خوبی مثل قهوه تلخ شیرینه

متاسفانه شادروان استاد بی بدیل آواز ایران بسیار بسیار زود عاشقانشان را تنها گذاشتند.
اما امید که شما استاد بزرگوار یادگار ارزشمند خسرو آواز ایران سایه وجودتان بر سر عاشقانتان مستدام باشد.
دیگه داغ هنرمندانمون ( استادان شهناز، خرم، یاحقی، کسایی...) را تجربه نکنیم.

این شعر پر از مفهوم واقعا آرومم میکنه منو میبره به بهترین دوران ها که داشتم از جمله مدرسه که میرفتم دلم خیلی تنگ شده واسه قدیم ها

این سروده را هر وقت که دلم خیلی میشکنه یا دل تنگ میشم زمزمه میکنم

این شعر بسیار پر معنی و زیباست
خاطره ی یک معلم بسیار دوست داشتنی را برایم زنده میکند واقعا جای تأسف است که از.کتاب درسی حذف شده خداوند استاد ابتهاج را زنده و پاینده نگه دارد

شعر های اقای ابتهاج ارامش بخشن

سلام. این سروده جناب سایه، با آوای ملکوتی و روح بخش دوست فقیدش حضرت استاد شجریان (رحمت الله علیه) ، را هر وقت با گوش جان بشنوید، واقعا به عمق تنهایی خداوند متعال پی میبرید و در آن وقت متوجه عظمت تنها بودن و انسانیت آدم میشوید.

فقط میتونم بگم این شعر روح را از تن جدا میکند🌹🌹🌹

⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩

نمیدونم چرا اما هر وقت از همه خسته میشم و ما امید به این شهر پناه میبرم و آروم میشم حس عجیبی داره ....انگار همه چی تکرار تاریخه

نمیدونم چرا اما هر وقت از همه خسته میشم و ما امید به این شهر پناه میبرم و آروم میشم حس عجیبی داره ....انگار همه چی تکرار تاریخه

هر وقت که از استاد والا مقام سایه، جانی به بدن خسته ام می رسد و آیات روح فزایش نازل می‌شود، بی اختیار به یاد خسرو آواز و جان جانان می افتم. خداوند سایه را سایه بالا سر من نگهدارد و استاد جان را بیامرزد.

هر وقت که از استاد والا مقام سایه، جانی به بدن خسته ام می رسد و آیات روح فزایش نازل می‌شود، بی اختیار به یاد خسرو آواز و جان جانان می افتم. خداوند سایه را سایه بالا سر من نگهدارد و استاد جان را بیامرزد.

بسیار زیبا و ارزشمند 👍🏻👍🏻👍🏻

استاد سایه بنظر شخصی خودم بعد از حافظ وسعدی ومولانا والاترین وبالاترین شاعر تمام قرن هاست،اشعار استاد چ غزلیات چ نو همه وهمه مخاطب رو به اعماق حقیقی میبره

خدا نگهدار ایشان باشه این شعر حرف دلش هست که به زبان جاری میشود «» تقدیم به ایشان قربون دل تنگ شون برم از دلم پرسیدم از چه می سوزی تنهایی؟گفت نه از تنهایی میسوزم که در تنهایی و بتنهایی مرا آزر میدهند

خوب خیلی خوب

عالی 👍👍

فوق العاده بود

هرچند که غمناکبود اما بسیار پر معنا وزیبا بود ، خصوصا اینکه به روزگار حال خیلی میاد، با این شرایط هر وقت این شعر رو بنده میخونم انرژی میگیرم

هرچند که غمناکبود اما بسیار پر معنا وزیبا بود ، خصوصا اینکه به روزگار حال خیلی میاد، با این شرایط هر وقت این شعر رو بنده میخونم انرژی میگیرم

بسیار زیباست وپرمفهوم.استادهمیشه بهترین بودن

شعری بسیار زیبا و پرمفهوم
خوشحالم که تونستیم توی کتاب هامون بخونیمش قبل از اینکه حذفش کنن

استاد ابتهاج سلطان شعرای معاصره

سلام شعری زیبا و غم آلود اما پرمعنا
خدا پاداش این زحماتتون رو بده ....

پیر نازنین شعر معاصر پارسی حضرت استاد ابتهاج،همپایه و هم سنگ بزرگان سلف شعر پارسی خصوصا حضرت شیخ اجل سعدی هستند که شعرشون از نطر انظبات نظم و آهنگ و واژگان و فاخر بودن، بسیار بارزش و در سطح اعلائی بوده و ایشان از مفاخر و تاثیرگزاران زبان و ادبیات و شعر و درکل فرهنگ ایران زمین هستند.آرزوی صحت و سلامتی برای ایشان دارم.سایه شان کم نشود.

استاد۰۰۰دِش بیتر ناریم

خیلییی شعر غمگینیه درعین حال پرازمفهوم قصنگ.هروقت اینو میخونم بغضم میگیره

خیلی پرمعنیه معلم مال کتابشو مجبورمون کرده حفظ کنیم.

متاسفانه این شعر پر معنی از کتب درسی حذف شد

عالی

شعرهای استاد بینظیرن . خدا عمر طولانی و با عزت بهشون بده . گنجینه با ارزش این سرزمین