دلِ ما هر چه کشید از تو کشید

دلِ ما هر چه کشید از تو کشید
هر چه از هر که شنید از تو شنید

گر سیاه است شب و روزِ دلم
باید از چشم تو، از چشم تو دید

غنچه از راز تو بو بُرد، شکفت
گل گریبان به هوای تو درید

موج اگر دعوی دریا دارد
گردن ناز به نام تو کشید*

خواب سنگین ز سر صخره و کوه
رنگ از روی شب تیره پرید

روشن از روی تو چشم و دل روز
صبح از نام تو دم زد که دمید


*این موج ها که گردن دعوی کشیده اند
بحر حقیقتند اگر سر فرو کنند(بیدل دهلوی)