کافی است سجده ای به خدایان شان کنیم

یک پنجره میان دو دیوار سهم ماست
پرواز- این وظیفه ی دشوار- سهم ماست

یک چارچوب تازه برای رها شدن
از شیوه ی مداوم تکرار سهم ماست

یک پنجره به وسعتِ شب های عاشقی
این حجره را عزیز نگه دار، سهم ماست

آری، هنوز  ارثیه تقسیم می کنند:
یک مشت کاغذ و دو- سه خودکار سهم ماست

کافی است سجده ای به خدایان شان کنیم
آن وقت گنج درهم و دینار سهم ماست

حتی اگر سری به صداشان تکان دهیم
تشویق های ممتد حضار سهم ماست

بنویس بر سطورِ پریشان شب، رفیق!
بنویس: آن ستاره ی سیار سهم ماست

هر چند انتظار در این حجره ساده نیست
اما چهار دیده ی بیدار سهم ماست

از من به او که شعر رهایش نمی کند:
برگرد؛ طرح قافیه این بار سهم ماست