از کسوفِ واژگانم عذرخواهی می کنم

بی تو مولا سخت احساس تباهی می کنم
می نشینم گوشه ای افکار واهی می کنم

گرچه من پول هواپیما ندارم، در خیال
با کبوترها دلم را زود راهی می کنم

می خرم محصول گندمزارهای طوس را
هر چه دارم نذر کفترهای چاهی می کنم

گوشه ی صحنی، رواقی، روضه ای، حسرت به دل
خادمان افتخاری را نگاهی می کنم

می سرایم در زیارت آیه ی تطهیر را
در حریمت ادعای بی گناهی می کنم

آسمانم ساکت و ابری است، یا شمس الشموس
از کسوفِ واژگانم عذرخواهی می کنم

تو غزالی که تمام دشت ها مجنون او
من، نهنگی که شنا در تُنگ ماهی می کنم

من به حقانیت چشمت شهادت می دهم
تو به دیدار پس از مرگم گواهی...