بعدِ مولا زندگی زندان و اردوگاه شد

آسمانی اتفاق افتاد و مردی ماه شد
ماه نقصان یافت تا از زخم یاس آگاه شد

بوی یعقوب آمد و انگشت پیراهن برید
یوسفی مدهوش نخلستان و بغضی چاه شد

ظرف شیری شد یتیم از غربت شیر خدا
دست سرد کودکی از دامنی کوتاه شد

ظرف یک روز اتفاقات عجیبی روی داد
جبه ای پیراهن عثمان و کوهی کاه شد

نسلی از هول هوس افتاد در دیگ هوا
شهری از ترس عدالت، خانه ی ارواح شد

خط کوفی شد جدا از خط و خال کوفیان
شیر رفت و اکثریت باز با روباه شد

بی علی(ع) هر بی سر و پایی سری بالا گرفت
هر گدای دین فروشی ناصرالدین شاه شد

بعد مولا، دل فراوان بود اما عشق... نه!
بعد مولا زندگی زندان و اردوگاه شد

ابر می تابید و شعری قطره قطره می چکید
شاعری ممدوح خود را دید و خاطر خواه شد