«چای چوپان» عنوان دومین مجموعه ی شعری "عباس احمدی" است. عنوان این کتاب برگرفته از نام گیاهی خودرو و بسیار معطر از تیره نعناعیان است.
شعرهاي این مجموعه ی۴۳ قطعه ای در قالب‌هایی چون غزل، رباعی و دوبیتی سروده شده و اشعار داراي مضامينی عاشقانه، عارفانه، اجتماعي و مذهبي است. اين سروده ها از بنیانی محكم و فخيم برخوردار است و در عين حال از كلمات لطيف و زيبا در اشعار استفاده شده است.
«دیشب»، «راز مشترک»، «شایعه»، «راه» و «دار درد» عنوان برخی از قطعه های شعر این مجموعه هستند. اشعار این مجموعه طی سال‌های ۷۹ تا ۸۶ سروده شده‌اند.
اشعار نغز و زیبای « چای چوپان » حکایت از توانمندی های شاعرانه عباس احمدی در دو حوزه ذهن و زبان دارد، از میان اشعار وی غزل های احمدی از کیفیت بالایی برخوردار است و توانایی شاعر در غزل سرایی را نشان می دهد.