آمدی، رفتی و هی چرخ زدی، شاخه شکستی

شاخه ی یاس مرا هم که بریدی، که شکستی
دیگر ای باد! در این باغچه دنبال چه هستی؟

دست بر شانه ی هر گل که زدی روی زمین ریخت
سوخت، بر دامن هر بوته ی سبزی که نشستی

با تو یک برگ نرقصید در این باغچه، یک بار
نکشیدی سرِ یک غنچه ی پرپرشده دستی

تو که در باغ به پروانه پر و بال ندادی
در چرا روی کلاغان هوس باز نبستی؟

آمدی باغ مرا زیر و زبر کردی و رفتی
آمدی، رفتی و هی چرخ زدی، شاخه شکستی

آخرین شاخه همان یاس جوان بود که افتاد
دیگر ای باد! در این باغچه دنبال چه هستی؟