مرور شد همه ی خاطراتم از اول

گریستم همه ی راه را غزل به غزل
مرور شد همه ی خاطراتم از اول

همیشه مقصد من چارراه دوم بود
و بعد، چند قدم تا به کوچه ی اول

درست آمده ام راه را، همین کوچه است
غریبه نیستم اینجا به چشم اهل محل

چه خوب بود که می شد دوباره در بزنم
و یا بدانم در خانه هست، حدّاقل

و یا بدانم این بار خواستگارش کیست
نمی گذارد اگرچه به هیچ مرد، محل

و یا کسی که قرار است، عاشقش بشوم
و مال من بشود رفته است از اول

همیشه دیر رسیدم، همیشه خوابم برد
همیشه جا ماندم مثل کودکی تنبل