چه نشستی به استخاره ؟ بگو

شاعر! از رجعتِ ستاره بگو
پیش از این گفته ای، دوباره بگو

از سکوت تو مرگ می زاید
چه نشستی به استخاره ؟ بگو

خوابِ این خیل را پریشان کن
باز از تیغ و برگ و باره بگو

نعره ای... هان، سکوت را بشکن
ناگزیریم، راه چاره بگو

شبِ غیبت به سر نمی آید
حرفی از رجعتِ ستاره بگو

به صراحت نمی توانی اگر
به کنایت، به استعاره بگو

باده ی مولوی است در جامت
مثنوی را به چارپاره بگو:

می شناسی رسم روزگارِمونو
هر جوری رسمِ روزگاره بگو